Dette er altså favoritten til Elias! Kvar morgon etter at vi har skrifta bleier, ser vi litt på denne. Han strekker seg bort til den og smiler og ler. Han får ikkje ete på den pga. skarpe kantar, men det er nok å berre sjå på den og kanskje røre forsiktig på den. Er det andre enn meg som slit med å sjå kva som er så spanande med den?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar